Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
 |
| σχεδιο Τηλέμαχου Ευθυμιάδη |
Τα νέα της Αλώσεως της Βασιλίδας των πόλεων κυκλοφόρησαν σαν αστραπη στην ελληνική επικράτεια και τον υπόλοιπο κόσμο. Το γεγονός ότι ο Βασιλιάς πολέμησε και έπεσε σαν απλός στρατιώτης, αλλά πολύ περισσότερο, το γεγονός ότι υπήρξαν πολλές εκδοχές για το τι απέγινε η σωρός του χωρίς να είμαστε για καμία απολύτως σίγουροι και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει πουθενά κάποιο εμφανές σημείο ταφής, δημιουργήθηκε και κυκλοφόρησε η φήμη ή δοξασία ότι Άγγελος Κυρίου την τελευταία στιγμή απομάκρυνε τον Κωνσταντίνο ΙΑ' από το πεδίο της μάχης, τον έκρυψε σε μια μυστική κρύπτη και τον μαρμάρωσε. Μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να τον ζωντανέψει πάλι και να κυνηγήσει τους Τούρκους μέχρι την Κόκκινη Μηλιά.
Ο θρύλος αυτός λειτούργησε και ως "παυσίπονο" στην πίκρα του σκλαβωμένου λαού που ρομαντικά είχε να προσμένει και να ελπίζει στην απελευθέρωση και την απόκτηση των χαμένων εδαφών με την ανάσταση του Αυτοκράτορα ή με τη "χάρη" του. Πολλοί σήμερα θεωρούν σαν "Μαρμαρωμένο Βασιλιά" τον Ιωάννη Βατάτζη για διάφορους λόγους ( ταιριάζει σε προφητείες, γίνονται θαύματα, δεν έχει αποσυνθεθεί η σωρός του κλπ.). Ο πραγματικός όμως θρύλος ειναι για τον Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο, ο οποίος θρύλος δεν υπόκειται σε "προφητείες" ή θαυματα κλπ, αλλα "γεννήθηκε" από ένα ιστορικό γεγονός της ηρωικής αντίστασης του Αυτοκράτορα και του ηρωικού απροσκύνητου θάνατού του που γέννησε τις μετέπειτα λαϊκές παραδόσεις και διατηρώντας τον αιώνιο μύθο για εκατοντάδες χρόνια έως και σήμερα. Ο θρύλος του Μαρμαρωμένου βασιλιά ενέπνευσε τον λαό στο πέρασμα των εποχών και των χρόνων σε όλες τις εκφάνσεις του, ενέπνευσε τους επαναστάτες του 1821, συνθέτες, λόγιους και ποιητές (λ.χ. Καρυωτάκης, Ελύτης, Σπανουδάκης κ.α.)
Η σωρός του δεν βρέθηκε ποτέ και ίσως είναι καλύτερα έτσι για να "κοιμάται" εν ειρήνη όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο, πόσο μάλλον για έναν βασιλιά, έναν ήρωα, ώστε να αποφευχθεί και ο κίνδυνος βεβήλωσης από τους Τούρκους. Ο τελευταίος Αυτοκράτωρ αναπαύεται σε κρύπτη μυστική χάρην ενός Έλληνα που με τον κίνδυνο της ζωής του εφρόντισε να μην χαθούν ή βεβηλωθούν όλα τα αυτοκρατορικά λείψανα. Παρακάτω παρατίθεται σχετικό κείμενο από το βιβλίο "(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, σελ. 72-75)" όπου και αναλύεται η γέννηση του μύθου καθώς και οι εκδοχές σχετικά με τη σωρό του.
Η Πόλη κατελήφθη στις 29 Μαϊου 1453 και ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄, σε μία κίνηση αυτοθυσίας, προτίμησε να πέσει ως απλός στρατιώτης στο πεδίο της μάχης, παρά να διαφύγει. Και αυτή η ύστατη θυσία του τον τοποθέτησε στο πάνθεον των αθανάτων ηρώων της Φυλής. Αφότου σκοτώθηκε, γράφτηκαν πολλές διηγήσεις σχετικά με τον θάνατό του και τον πιθανολογούμενο τόπο ταφής του. Το βέβαιο είναι ότι ο Ασιάτης κατακτητής ερεύνησε το τι απέγινε ο αυτοκράτορας, θέλοντας, αν μη τι άλλο, να βεβαιωθεί ότι ο αντίπαλος του δεν ζούσε πια και ότι, συνεπώς, τα κεκτημένα του δεν κινδύνευαν. Οι μαρτυρίες που έφθασαν μέχρι τον ίδιο ήταν συγχεχυμένες και αντικρουόμενες. Κανείς δεν ήξερε με βεβαιότητα πού ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Καποιοί υποστήριζαν με βεβαιότητα ότι είχε σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της μάχης και άλλοι ότι διέφυγε με ένα πλοίο των Γενουατών. Δεν έλειψαν και εκείνοι που υποστήριζαν ότι κρυβόταν μέσα στην ίδια την Πόλη. Οσο παράλογο και να ακούγεται αυτό, η Κωνσταντινούπολη είχε αρκετά υπόγεια περάσματα και καταφύγια όπου θα μπορούσε κάποιος να κρυφτεί για καιρό. Ετσι, ο σουλτάνος έδωσε διαταγή να γίνει έρευνα μεταξύ των πτωμάτων που κείτονταν στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, την οποία υπερασπιζόταν ο Κωνσταντίνος, προκειμένου να βρεθεί το πτώμα του. Μετά από επισταμένες έρευνες βρέθηκε ένα ακέφαλο σώμα, το οποίο έφερε τα βασιλικά υποδήματα με τους χρυσούς αετούς που φορούσε μόνο ο αυτοκράτορας. Η αποτμηθείσα κεφαλή του πτώματος δεν βρέθηκε. Σύμφωνα με τον Σφρατζή, ο σουλτάνος διέταξε κάποιους Χριστιανούς, οι οποίοι βρέθηκαν ζωντανοί και ελεύθεροι, να τον θάψουν με βασιλικές τιμές.
Αντιθέτως, ο Δούκας αναφέρει πως εμφανίσθηκαν στον Μωάμεθ δύο Τούρκοι ισχυριζόμενοι πως εκείνοι είχαν φονεύσει τον αυτοκράτορα και, προς επιβεβαίωση, του πήγαν και το κεφάλι που είχαν κόψει, λαμβάνοντας έτσι την αμοιβή τους.
Με αυτήν την εκδοχή και μέχρις αυτού του σημείου συμφωνεί και ο Ουμπερτίνος Πούσκουλος. Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τον Δούκα, η αποτμηθείσα κεφαλή του αυτοκράτορα, την οποία αναγνώρισε μεταξύ των άλλων και ο μέγας δούκας Λουκάς Νοταράς, εκτέθηκε επί μερικές ημέρες σε μια κολόνα της πλατείας του Αυγουσταίου. Κατόπιν, αφού την έγδαραν, τη γέμισαν με άχυρα και την περιέφεραν ως τρόπαιο στις χώρες της Ανατολής.
Αντιθέτως, ο Δούκας αναφέρει πως εμφανίσθηκαν στον Μωάμεθ δύο Τούρκοι ισχυριζόμενοι πως εκείνοι είχαν φονεύσει τον αυτοκράτορα και, προς επιβεβαίωση, του πήγαν και το κεφάλι που είχαν κόψει, λαμβάνοντας έτσι την αμοιβή τους.
Με αυτήν την εκδοχή και μέχρις αυτού του σημείου συμφωνεί και ο Ουμπερτίνος Πούσκουλος. Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τον Δούκα, η αποτμηθείσα κεφαλή του αυτοκράτορα, την οποία αναγνώρισε μεταξύ των άλλων και ο μέγας δούκας Λουκάς Νοταράς, εκτέθηκε επί μερικές ημέρες σε μια κολόνα της πλατείας του Αυγουσταίου. Κατόπιν, αφού την έγδαραν, τη γέμισαν με άχυρα και την περιέφεραν ως τρόπαιο στις χώρες της Ανατολής.
Κάτι παρόμοιο διηγείται και το «Σλαβονικό Χρονικό», το οποίο παρουσιάζει κάποιον Σέρβο στρατιώτη, έναν από τους χιλιάδες Ορθοδόξους Σέρβους που πολέμησαν στο πλευρό του Μωάμεθ εναντίον του Κωνσταντίνου για τη δόξα του Προφήτη, να παρουσιάζει πρώτα την κεφαλή και μετά το ακέφαλο πτώμα του αυτοκράτορα στον σουλτάνο, αναπέμποντας ταυτόχρονως «πολυχρονισμούς» στον Οθωμανό δυνάστη. Ο Μωάμεθ, αφού κάλεσε τον Λουκά Νοταρά να αναγνωρίσει τη σορό του Παλαιολόγου, κατόπιν εξέθεσε την κεφαλή του επί μιας κολόνας απέναντι από τα ανάκτορα και στη συνέχεια επέτρεψε στον Ορθόδοξο κλήρο να τον θάψει με τις προσήκουσες τιμές.
Ο Μοντάλδος αναφέρει περίπου την ίδια εκδοχή, με τη διαφορά ότι στην θέση του Σέρβου στρατιώτη εμφανίζεται κάποιος γενίτσαρος, ο οποίος φέρεται να έχει σκοτώσει τον αυτοκράτορα. Και σε αυτή την διήγηση η κεφαλή του αυτοκράτορα στέλνεται στη Βαβυλώνα για διαπόμπευση μεταξύ των πιστών του Κορανίου.
Υπάρχει και μία ακόμη διήγηση κάποιου ανωνύμου Μοσχοβίτη η οποία πρέπει να είναι εντελώς πλαστή, γιατί φέρει τον Μωάμεθ να αντιμετωπίζει με σεβασμό την κεφαλή του νεκρού αυτοκράτορα και στη συνέχεια να τη στέλνει στον πατριάρχη για να την ενταφιάσει, τοποθετημένη εντός αργύρης υδρίας υπό την Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας. Ούτε πατριάρχης υπήρχε την εποχή εκείνη όμως, αλλά ούτε και ο σουλτάνος θα έκανε μια κίνηση η οποία θα συνέδεε ακόμη περισσότερο την Αγία Σοφία με τον τελευταίο αυτοκράτορα και το ελληνικό έθνος.
Άλλες τόσες αφηγήσεις και εκδοχές υπάρχουν ακόμη για τον τόπο στον οποίο ετάφη ο αυτοκράτορας, με επικρατέστερη εκείνη του ιερού του ναού των Αγίων Αποστόλων, όπου αρχικά έδρευε το πατριαρχείο μετά την εξωσή του από την Αγία Σοφία, την οποία κατέλαβαν οι Μουσουλμάνοι. Λέγεται μάλιστα ότι, αφότου γκρεμίσθηκε ο ναός των Αγίων Αποστόλων για να κτισθεί από τον Μωάμεθ το τζαμί που βρίσκεται σήμερα στη θέση του (το έτος 1457), ο Ελληνας αρχιτέκτονας Χριστόδουλος συνέλεξε τα οστά του αυτοκράτορα, μαζί με εκείνα των Αγίων Αποστόλων, και τα τοποθέτησε στην κρύπτη του τζαμιού όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα. Μία άλλη εκδοχή αναφέρει ότι τη σορό του αυτοκράτορα την πήραν μαζί τους οι Κρήτες, οι οποίοι πολεμούσαν υπερασπιζόμενοι την Πόλη, και την κήδευσαν με τις δέουσες τιμές στο νησί τους. Ο επιστήθιος φίλος του Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Σφρατζής, ανφέρει ότι με διαταγή του Μωάμεθ αναζήτησαν το σώμα του αυτοκράτορα: «πλείονας κεφαλάς των αναιρεθέντων έπλυναν, ει τύχοι και την βασιλικήν γνωρίσωσι, και ούκ ηδυνήθησαν γνωρίσαι αυτήν, ει μη το τεθνεώς πτώμα του Βασιλέως ευρόντες ό εγνώρισαν εκ των βασιλικών περικνημίδων, η και πεδίλων ένθα, χρυσοί αετοί ήσαν γεγραμμένοι, ως έθος υπήρχε τοις βασιλεύσι».
Αυτή η άγνοια για την τύχη του αυτοκράτορα, οσο και για τον τόπο τον οποίο ετάφη, συνετέλεσε ώστε να λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις ο θρύλος ο οποίος ήθελε τον αυτοκράτορα να παραλαμβάνεται την ύστατη στιγμή από έναν άγγελο Κυρίου και να τοποθετείται μέσα σε κάποια κρύπτη εντός του ιερού ναού της Αγίας Σοφίας, όπου και θα περιμένει έως ότου το «βασιλικόν έθνος» αναστηθεί και ζητήσει την ελευθερία του εκδικούμενο τους κατακτητές. Οι μυστικοί πόθοι του λαού συνέδεσαν τον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά με την ελπίδα για την απελευθέρωση και την αποκατάσταση της αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, η ψυχή του Ελληνισμού με την υπέρτατη θυσία του εξάγνισε την εθνική συνείδηση, ενσάρκωσε και συμβόλισε τη συνείδηση χιλιάδων χρόνων Ιστορίας. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, στο πρόσωπο του οποίου η λαϊκή παράδοση έπλασε τον μύθο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, θα αναστηθεί κάποα ημέρα και τότε η Κωνσταντινούπολη θα ξαναγίνει ελληνική. Και όμως κάπου εκεί στα βάθη της μνήμης και του χρόνου, υπάρχει πάντα η ένθεη εικόνα του Κωνσταντίνου, και περιμένει καρτερικά να έλθει το «πλήρωμα του χρόνου», έτοιμη να υποστασιάσει το όραμα του πολεμιστή που θα εισέρχεται απελευθερωτής και πάλι στη Βασιλεύουσα, στην πόλη του Κωνσταντίνου…
Κωνσταντινούπολη,την οποία άλωσαν οι Τούρκοι στις 29 Μαίου του 1453 και "εφόνευσαν;" τον τελευταίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ΙΓ΄.
Στην συνέχεια κυρίεψαν όλο τον Ελληνικό χώρο για 400 χρόνια.
Γενιές και γενιές των Ελλήνων έζησαν με το όνειρο να ξαναπάρουμε τα εδάφη μας!!!
Με την επανάσταση του 1821 πήραμε ξανά ένα μέρος των εδαφών μας και το 1912 πήραμε ένα μέρος ακόμη που έχουμε μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν όμως ακόμη εδάφη δικά μας που τα έχει η Τουρκία στα οποία ζουν πάρα πολλοί Ελληνες,πολλοί των οποίων δεν το γνωρίζουν ότι είναι "Ελληνες".Το ποσοστό των Ελλήνων σήμερα στο Τουρκικό κράτος(Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία,πλην Κούρδων και άλλων φυλών),είναι περίπου 44% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Οπως όλοι ξέρουμε αυτόν το καιρό,το 2020,η Τουρκία ετοιμάζεται,όπως φαίνεται,να μας κηρύξει πόλεμο και να πάρει εδάφη μας,όπως την Δυτική Θράκη,Νησιά του Αιγαίου,το μισό Αιγαίο,την Κύπρο κλπ,για τα οποία,όπως ισχυρίζεται,ότι της ανήκουν και κακώς είναι στην Ελλάδα.
Μήπως λοιπόν είναι κοντά η "Άγια Ώρα" να ξανάρθουν σε εμάς;
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ (ΒΥΖΑΝΤΙΟ) ΑΠΟ ΛΑΤΙΝΟΥΣ
Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους Σταυροφόρους της Δ΄Σταυροφορίας,στις 13 Απριλίου του 1204,δημιουργήθηκαν από την ελληνική αριστοκρατία στην
Μικρά Ασία,δύο κράτη.Η Αυτοκρατορία της Νίκαιας και η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.
Επίσης πριν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης είχε δημιουργήθει το ελληνικό Δεσποτάτο της Ηπείρου το 1082.
Το Δεσποτάτο της Ηπείρου μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν η νόμιμη ελληνική συνέχεια της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας.
Το 1261,ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας,πήρε ξανά την εξουσία της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους και επανασύστησε την Αυτοκρατορία.
ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΝΙΚΑΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ
Γεννήθηκε στα 1193 μ.Χ. στο Διδυμότειχο και ήταν γόνος επιφανούς οικογένειας .Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο,αφού ο παππούς του Κω/ντίνος,ήταν Στρατοπεδάρχης του αυτοκράτορος Μανουήλ του Κομνηνού.
Όταν πέθαναν οι γονείς του Ιωάννη,του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία,την οποία όμως μοίρασε
στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς.
Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στη Βιθυνία,όπου και ήταν η νέα έδρα της αυτοκρατορίας,αφού από το 1204 η Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο Θεόδωρος Λάσκαρης Α΄.
Εκεί κατέφυγε ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη.Έτσι, γνωρίστηκε με τον βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου,ο οποίος δεν είχε υιό και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη και τον έχρισε διάδοχο του.
Όταν ο βασιλιάς Θεόδωρος Λάσκαρης πέθανε,ανέλαβε την αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου.
Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης,ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή της
αστείρευτης ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο "Ελεήμων"!
Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία αυτοκράτωρ και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!
Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!!
Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός αυτοκράτωρ, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια,που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου,ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.
Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο,την ανάκτηση της
Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας.Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225,με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.
Κατασκεύασε κατόπιν ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη την Κωνσταντινούπολη.
Έπιασε και τα στενά του Ελλησπόντους και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης,πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική πόλη ,την Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!
Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι,που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου,ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί
κίνδυνο,λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός – Έβρος ποταμός,ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης μπαίνει στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας,την
Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη,τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς!
Όμως, η καλή του σύντροφος,η Ειρήνη Λάσκαρη, κλείνει για πάντα τα μάτια της και εκείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου, Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.
Αλλά,ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες της Ρωμανίας (Βυζάντιο) και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη,στις 4 Νοεμβρίου του 1254 αφήνει την τελευταία πνοή του.
Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ
Το τίμιο σώμα του βασιλέα Ιωάννη ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα.Μετά επτά χρόνια σε όνειρο μοναχού ο ίδιος ο Ιωάννης,ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη "Μαγνησία της Μικράς Ασίας". Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή,αντί να βγει η γνωστή δυσωδία,μια γλυκιά ευωδία απλώθηκε
τριγύρω,σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός!
Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό.Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου,χωρίς να έχει καμιά μελανότητα,καμιά δυσωδία,κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! Επτά χρόνια ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν
ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος,αλλά "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"!!! Μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια,αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!!
Μετά απ'αυτό ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης "αγιοποιήθηκε"
Από τότε το τίμιο λείψανο του "Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος" έδωσε πάμπολλα θαύματα,γιατρεύοντας ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη.
Αναφέρεται,όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου,ότι μέχρι το 1992 η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας,την οποία είχε κτίσει ο ίδιος και στην
οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του.Επίσης ετιμάτο και στο Νυμφαίον,την αγαπημένη του κατοικία (Οστρογκόρσκυ).
Σήμερα,η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιο του.
Όμως τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του "Μαρμαρωμένου Βασιλιά";Τι σχέση έχει με το "θρύλο" και ποιά με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης,που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;
Με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων,χάθηκαν τα ίχνη του αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου.Κάποιοι όμως ξέρουν ότι βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη,κρυμμένο σε μυστικό μέρος της παλιάς πόλης,το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι τούρκοι κρυπτοχριστιανοί,που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες,αναμένοντας την έγερση του Μαρμαρωμένου Βασιλιά!!!
ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Τα πρώτα,τα ιστορικά "Απομνημονεύματα»" του Μακρυγιάννη, βρέθηκαν στα υπόγεια του σπιτιού του στην Αθήνα, από τον γιο του Κίτσο Μακρυγιάννη το 1901. Τα χειρόγραφα ήταν τοποθετημένα μέσα σε τενεκέδες σκεπασμένους με ξύλα και άλλα υλικά από τον ίδιο τον Στρατηγό, προκειμένου
να διατηρηθούν και μάλιστα να διαφυλαχθούν από την υγρασία, όπως και έγινε, παραμένοντας εκεί μέσα μισό αιώνα!
Στα δεύτερα,τα πνευματικά απομνημονεύματα του Στρατηγού,παραμένει ακόμη μυστήριο το πώς βρέθηκαν.Δικαιολογούνται δε απόλυτα από την εντατική πνευματική ζωή του,την οποία επιβεβαίωσε και ο Γέροντας Παΐσιος.
Τα χειρόγραφα του Μακρυγιάννη περιήλθαν στα χέρια του ιστοριοδίφη και συγγραφέα Γιάννη Βλαχογιάννη το 1936,ο οποίος εξέδωσε τα πρώτα "Απομνημονεύματα" του Στρατηγού.Στα χρόνια της Κατοχής τα δεύτερα άγνωστα απομνημονεύματα τα έδωσε στον βοηθό του Άγγελο Παπακώστα,ο οποίος ολοκλήρωσε τη μεταγραφή δεκαετίες μετά το 1977 και προχώρησε σε μια τελική μορφή το 1980, παραδίδοντάς την επίπονη και μακροχρόνια εργασία του στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας,το οποίο και τα εξέδωσε με τίτλο "Οράματα και Θάματα",120 σχεδόν χρόνια μετά την κοίμησή του!
Στα χειρόγραφα αυτά,μεταξύ και άλλων,αναφέρεται το ποθούμενο της Πόλης,η ανασύσταση της Ορθόδοξης ΕλληνοΧριστιανικής μας Αυτοκρατορίας και ο αναμενόμενος γέροντας βασιλέας Ιωάννης Βατάτζης.
Σε περίληψη αναφέρω τα σπουδαιότερα απ'αυτά:
-Ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Βατάτζης,είχε εμφανιστεί προσωπικά και ολοζώντανα στις 20 Δεκεμβρίου 1849 μ.Χ. στον Στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη,ο οποίος κατέγραψε λεπτομερώς τις εμφανίσεις αυτές και άλλα θαύματα.
Είπε στον Μακρυγιάννη ότι θα αναστήθει η χριστιανική θρησκεία και γενικότερα η ανθρωπότητα,με τον καιρό τους.
Επίσης θα μας ξαναδωθεί η Ελληνική ορθόδοξη αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης.
-Ο Ιωάννης Βατάτζης ευλογείται από τον ίδιο τον Θεό μέσα στην Αγία Σοφιά και για τον οποίο ο Θεός αναφέρει πως αυτός είναι ο "Πρόεδρος της Επιτροπής της βασιλείας Του"!
Επειδή στέφεται κατ΄ουσίαν μέσα στην Αγια Σοφιά,συμβολίζει τη νέα "Ορθόδοξη Χριστιανική Αυτοκρατορία",τη νέα ευσεβή διακυβέρνηση της Οικουμένης,όπου οι άνθρωποι θα ζουν ειρηνικά και όπου θα διαδοθεί η Ορθοδοξία σε όλο τον κόσμο,πριν έρθει ο Αντίχριστος! Αυτή είναι η περίοδος
ευσέβειας,ειρήνης και ευημερίας, για την οποία λέει και ο Άγιος Κοσμάς χαρακτηριστικά πως "μετά τον Γενικό Πόλεμο,θα τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια".
Το "Πρόεδρος της Επιτροπής",σημαίνει τον "επικεφαλή" αυτής της ευσεβούς βασιλείας,που θα έχει και άλλους σημαίνοντες και αγίους και θα ασκείται προς δόξα Θεού και προς πνευματικό όφελος των ανθρώπων.Παράλληλα θα δοθεί και μεγάλη ευλογία σε υλικά αγαθά και τέτοια θα είναι,η ευημερία μετά τον Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο,που όπως λέγεται στις προφητείες,για δώδεκα χρόνια ο αγαθός βασιλεύς-αυτοκράτορας δεν θα μαζεύει φόρους!
Πρόκειται για πραγματική φανέρωση του γέροντα αυτοκράτορα,στον Μακρυγιάννη! Δεν τον είδε στον ύπνο του ο Μακρυγιάννης,αλλά οφθαλμοφανώς!
Τον φιλοξένησε και συζήτησε μαζί του στις 20 Δεκεμβρίου 1849 μ.Χ.! Μας δίνει δε πολύ σημαντικές λεπτομέρειες για τον Ιωάννη Βατάτζη,ο οποίος έχει γενιάδα σαν καλογέρου, αλλά δεν είναι Ιερωμένος!
Εν τω μεταξύ,τό 1849,λέγεται η εμφάνιση "βρωμερών εθνών" κατά της πατρίδος και της θρησκείας και συστήνεται ενότητα.Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι δύο φορές κομματιάστηκε στα δύο η Ελλάδα, μια με τον Εθνικό Διχασμό(1917-1919) και μια με τον Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949), με τραγικές συνέπειες,ενώ πολλοί φοβούνται νέο εμφύλιο στις μέρες μας,με αφορμή τα σκληρά μέτρα των μνημονίων.
-Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης (είναι ήδη εδώ,έχει ξαναγεννηθεί) θα είναι ο "Πρόδρομος" της επιτροπής όπου θα συστήσει ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Βατάτζης.
Πρόδρομος θα πει αυτός που προετοιμάζει,που ανοίγει το δρόμο,που είναι μπροστάρης.Επίσης ο Ιωάννης επιβεβαιώνει στον Μακρυγιάννη ότι θα είναι Σημαιοφόρος του, όταν έρθει η ώρα του Θεού η ορισμένη!
Άρα ο Μακρυγιάννης έχει σαφέστατο ρόλο σε αυτό το "Σχέδιο του Θεού" και ίσως αυτός ο ρόλος
δεν τέλειωσε ούτε το 1843 με την επανάσταση για το Σύνταγμα,ούτε το 1864 με την κοίμησή του,όπως αφήνεται να εννοηθεί σε άλλα σημεία.
Επίσης ο Βατάτζης λέει στον Μακρυγιάννη:
«…Μην κλαις,Γιάννη και όσα περικαλιέσαι,και την πατρίδα σου θ΄αναστήσω και την θρησκεία σου και γενικώς την ανθρωπότη,με τον καιρό τους.Γιάννη,δεν είναι η ώρα η διορισμένη ακόμα και θα ιδείτε, όλοι όσοι πηγαίνουν κόντρα της θελήσεώς μου και δικούς σας και άλλους,θα σας λευτερώσω από τους αναθεματισμένους και θα σας δώσω την μεγάλη κορόνα"! Είσαι ο πρόδρομος της επιτροπής όπου θα συστήσω,όποτε είναι η ώρα και την "ζωή σου σού ασφάλισα και την ψυχή σου"!
Σχόλιό:Το "δεν είναι η διορισμένη ώρα" του Θεού,που επαναλαμβάνεται σε πολλά μέρη,δείχνει το μεγάλο και μακροχρόνιο σχεδιασμό της "Πρόνοιάς Του" και την "μεγάλη κορώνα",το μεγάλο βασίλειο, την "Ορθόδοξη Αυτοκρατορία της Πόλης" που είχαμε χάσει και θα μας ξαναδώσει όταν έρθει αυτή η ώρα.Ομως όλα αυτά προϋποθέτουν και τους κατάλληλους ανθρώπους και μάλιστα αγίους ανθρώπους,που όπως φαίνεται δεν θα λείψουν.Μάλιστα ένας από αυτούς ίσως να είναι και ο ίδιος ο Μακρυγιάννης.
Παρακάτω συνεχίζει ο Μακρυγιάννης τις ερωτήσεις, πρόσωπο προς πρόσωπο με τον Βατάτζη,που αποκαλύπτει τώρα και το όνομά του:
(Αφήνω το κείμενο όπως έχει γραφεί από τον Μακρυγιάννη)
«…Ξηγήσου με πλατύτερα. Τι είσαι και πώς ήρθες;
Μου λέγει: Εγώ ήμουν εις τον Άγιον Τάφο αρκετόν καιρόν, και μιαν βραδιά είδα τον Παντοκράτορα
και όλη του την βασιλείαν,και με λένε Γιάννη,και μου λέγει: "Γιάννη, Γιάννη, Γιάννη, εσύ σαι ο επίτροπος της βασιλείας μου και καθώς φέρνεσαι να μην αλλάξεις τρίχα,είσαι χαμένος και εδώ και εις την άλλη ζωή". Αυτό το είδα τρεις βραδιές εις τον ύπνο μου.ύστερα έρχεται και μου λέγει να ειπώ του γούμενου και των αλλονών ολονών,με τα ονόματά τους, ξεχωριστά,να μην ξέρει ένας τον άλλον,να τ΄ς ειπώ τι ΄ναι αυτά οπού κάνουν και που ακολούθησαν το ναόν μου. είτε θα ΄ρθουν εις τον δρόμο τους και να μετανοήσουν, είτε θα ιδούνε πράματα και εδώ και εις την άλλη ζωή.θα τους στείλω εις το ιπύρι να καίγονται μαζί με τους άλλους".
Πήγε και είπε όλα αυτά.Τ΄άιο-Κωνσταντίνου στα 1844,τον πήραν και πήγαν εις την Κωνσταντινούπολη,και εις την Αγίας Σοφίαν τον χειροτόνησαν.βλέπει αυτά όλα εις τον ύπνο του.Περνώντας κάμποσος καιρός, του λένε να βρεθεί εις την Κωνσταντινούπολη. Πήγε εκεί και του έβαλαν την κορόνα, και του λέγει(τον Μακρυγιάννη): Εσύ ΄σαι ο πρόεδρος της πιτροπής της βασιλείας μου, όταν θα 'ρθει η ώρα μου η διορισμένη. Και του είπε να ΄χει δικιοσύνη,και άλλες πολλές διάτες.Του παρουσιάζουν τον σουλτάνο σ΄ένα παλιό σκαμνί,και τον δικό μας τον βασιλέα το ίδιον(τον Οθωνα λέει),και του είπε τότε, θα πάνε εις το ιπύρι εις το εξώτερον και οι δύο ετούτοι. τον παίρνουν ύστερα,όχι εις τον ύπνον, ζωντανόν και τον πάνε σε όλες τις εκκλησίες να τις φκιάσει, και σε όλα τα τζαμιά, και του είπαν όταν είναι ο καιρός οπού θα πιτροπέψει, του είπαν το κάθε τζαμί τι εκκλησία να γένει.
Τους λέγει: Πότε είναι; - Ούτε να ρωτάς δια τον καιρόν, ότι όθεν σε διατάττω, να είσαι έτοιμος και χωρίς να ξετάζεις…»
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ
Εξαιρετικής σημασίας είναι η περιγραφή του Ιωάννη Βατάτζη η οποία παρατίθεται παρακάτω από άλλες πηγές:
-Από Μακρυγιάννη:Η ηλικία του ήταν ως εξήντα πέντε,εβδομήντα. Όχι γερής κράσης, μέτριο μπόγι, και όλο χαρούμενος, γλυκός άνθρωπος πολύ.
-Από παράφραση ανωνύμου στους χρησμούς του Λέοντος Σοφού. Έκδοση Migne,1863,σε νεοελληνική απόδοση:"Το νύχι του μεγάλου δαχτύλου του δεξιού ποδιού του θα έχει ένα σκληρό εξόγκωμα,η ομιλία του θα είναι γλυκειά, το πρόσωπό του όμορφο. η μορφή του εκλεπτισμένη,μέσος
στην ηλικία,μικρός στο ανάστημα, φαλακρός με λευκό τρίχωμα, πολύπειρος,γνώστης πολλών πραγμάτων, προορατικός και με το χάρισμα της προφητείας μεταδοτικός. η μύτη του γαμψή, τα μάτια του μετέωρα. φτωχός, που έχει καρεί και πάμφτωχα ντυμένος,σαν να μη χρησιμεύει σε τίποτα.. Θα είναι πράος και φιλάνθρωπος, ευμετάδοτος, μεγαλόψυχος, φοβερός και γενναίος".
-Από Άγιο Μεθόδιο Πατάρων:… και εκεί ευρήσεται άνθρωπον επί δυο κίονας ιστάμενον εν κατηφεία πολλή,έσται δε λαμπρός το είδος,δίκαιος,ελεήμων,φορών πενιχρά,της όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος,έχοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου τύλωμα,και φωνή υπό του αγγέλου "κηρυχθήσεται,συνήσατε αυτόν Βασιλέα,και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείραν ρομφαίαν, λέγοντες αυτώ, ανδρίζου Ιωάννη, και ίσχυε και νίκα τους εχθρούς σου».
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Την πρώτη βάσιμη και αξιόπιστη μαρτυρία την έχουμε δια στόματος του μεγάλου Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής,τέως Καθηγουμένου της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους, ο οποίος έχει διηγηθεί ότι την πληροφορία για την ύπαρξη του Ιωάννη,τους την μετέφερε πριν το 1955 στο Άγιον Όρος ο Αρχιερεύς Ιερόθεος εκ Μικρασίας.Αυτός ο Αρχιερέας Ιερόθεος τους είπε πως είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον κοιμώμενο Ιωάννη Βατάτζη!
"…Υπάρχει κοιμώμενος Στρατηγός ονόματι Ιωάννης,ο οποίος,τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι αυτός θα βασιλεύσει τώρα και θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό.Και θα γίνει αυτό".
Και επίσης είπε ότι "το δεξί του χέρι είναι στη λαβή του σπαθιού! Το οποίο σπαθί είναι μες στην θήκη.Οταν το σπαθί βγει από τη θήκη του,τότε θα αρχίσει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος"
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970
Η παρακάτω μαρτυρία έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο:
Η διήγηση που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός 'Ελληνα Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης μέσα στη δεκαετία του 1970.
Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης.Σε συζήτηση που είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Πόλης.
Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν:
"Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος.Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό"!
Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ,αυτός με δεμένα τα μάτια,αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους,υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄ την
Κων/πολη.Τον κατέβασαν με δεμένα μάτια και τον οδήγησαν σε ένα μέρος που απ΄ την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.
Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας,διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους,αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται,είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός.Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του καί ενώ παρατηρούσε άναυδος,οι φίλοι του του είπαν:
"Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης,βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών.Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά,σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγεί το σπαθί του τελείως απ΄το θηκάρι,οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε.Καί είναι γεγονός,το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινείται κατα ένα-δύο χιλιοστα την πενταετία" (δεν είναι βέβαιο το διάστημα).
Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος,το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ' ευθείας σε αδελφικό του φίλο,γιατρό, αναπληρωτή διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο,ο οποίος το μετέφερε.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980
Η επόμενη μαρτυρία δημοσιεύθηκε σε άρθρο της δημοσιογράφου Ελένης Κυπραίου,πρώτης παρουσιάστριας της Ελληνικής Τηλεόρασης,παραμονή της Αλώσεως,28 Μαΐου του 1990. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει μια συνταρακτική αποκάλυψη:
"Πριν μερικά χρόνια,υπηρετούσαν,απ'τη μια κι'από την άλλη πλευρά του Έβρου,στα σύνορα, που διαιρούν τη Θράκη μας στα δύο,αντίστοιχα, Έλλην και Τούρκος στρατηγός.Οι δύο άνδρες είχαν συνδεθεί με στενή μεταξύ τους φιλία.Πολύ περισσότερο που ο Τούρκος στρατηγός,είχε σύζυγο Ελληνίδα.
Όταν έφθασε ο καιρός να μετατεθούν για άλλη υπηρεσία, προσκάλεσε ο Τούρκος τον Έλληνα συνάδελφό του.
"Τόσον καιρό,του είπε,περάσαμε ανέφελα μαζί.Οι διαφορές που έχουν οι δύο χώρες μας μεταξύ τους,δεν επηρέασαν τη φιλία μας.Αλλά κι’ εμείς οι Τούρκοι θεωρούμε τη φιλία ιερή.Θα ήθελα αύριο το βράδυ να σου το αποδείξω"
Την επόμενη, στις 10 το βράδυ ακριβώς,ο Έλληνας στρατηγός επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό αυτοκίνητο του Τούρκου.Νύχτα αφέγγαρη ήταν. Ερημικοί οι δρόμοι. Ανοιχτή κι η λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας προς την Πόλη.Κοντά μεσάνυχτα πρέπει να πλησίασαν στις παρυφές της.Ησυχία στους δρόμους.
Γρήγορος,ο οδηγός Τούρκος,μπήκε,βγήκε από στενά,από περιπεπλεγμένα σαν κουβάρι καλντερίμια.Έσβησε τη μηχανή, σταμάτησε μπροστά σε καγκελόπορτα με γραφές στα Ελληνικά.
Ο γοργός ρυθμός,η αγωνία, η περιέργεια, δεν άφηναν στον Έλληνα περιθώρια να ψάξει, ούτε καν να προβληματισθεί. Ακολουθούσε τον Τούρκο πειθήνια, σαν αυτόματο, χωρίς φόβο,με περίσσια εμπιστοσύνη. Ούτε καν που του πέρασε απ'το μυαλό,πως μπορούσαν να'ναι και κακές οι προθέσεις του.
Στάθηκαν μπροστά σε διπλομανταλωμένη σιδερένια στενή θύρα Έβγαλε κλειδί απ’ την τσέπη του ο Τούρκος. Ξεκλείδωσε. Άνοιξε.Υπόγειο ήταν.Μούχλα και κλεισούρα ανέδιναν οι τοίχοι.
Μισάνοιξε η βαριά θύρα.Ισχνό φως στο εσωτερικό.Υπερκόσμιο.Μυστηριακό.Υπόγειο; Μπουντρούμι; Κενοτάφιο;
Και τότε μόνον μίλησε ο Τούρκος:
"Εσείς οι Έλληνες,δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά;Δεν λέτε και ξαναλέτε
μεταξύ σας,πως βόλι εχθρού δεν τον άγγιξε; Πως δεν τον κατάπιε το μανιασμένο πλήθος των πορθητών της Πόλης; Αλλά πως τον τράβηξε η Παναγιά στην αγκαλιά της, για να τον κάνει Αθάνατο. Δεν είστε βέβαιοι πως "ζεί ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς; Δεν είναι θρύλος.Είναι αλήθεια!Δες και μόνος σου".
Στο πάτωμα,μισοανασηκωμένο στον ένα αγκώνα ο Έλληνας είδε με τα μάτια του,τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά" ανασηκωμένο.
Μίλησε και πάλι ο Τούρκος:"Πριν μερικά χρόνια κειτόταν στο έδαφος.Τον τελευταίο καιρό άρχισε σιγά–σιγά ν’ ανασηκώνεται. Πάμε".
Ξανάκλεισαν τη θύρα.Την ξανακλείδωσαν. Αντίστροφα βγήκαν μέχρι την αυλή απ’ τα υπόγεια. Ξαναπέρασαν την καγκελένια πόρτα.
Δεν άφησαν πίσω ίχνη απ’ τις πατημασιές τους.Κανείς δεν τους είχε δει. Μπήκαν στο αυτοκίνητο πήραν τον δρόμο του γυρισμού.Σιωπηλοί.Χωρίς ν’ ανταλλάξουν κουβέντα.
Δεν είχε ακόμη ξημερώσει σαν έφτασαν στον Έβρο.Προτού αποχωρισθούν, φιλήθηκαν σταυρωτά.
Το ποτάμι κυλούσε ορμητικά προς το Αιγαίο.
"Γυρίζει πίσω το ποτάμι",μονολόγησε ο Έλληνας στρατηγός,γυρίζει όταν το θελήσει ο Θεός".
Υπηρέτησε αργότερα στο Κέντρο.
Ο Στρατηγός αναφέρεται πως κοιμήθηκε το 2001 και τη μαρτυρία επιβεβαίωσε η αδελφή του Ελένη, η οποία ανέφερε επιπρόσθετα πως ο αδερφός της είχε δει και μια επιγραφή πάνω από το κεφάλι του Μαρμαρωμένου Βασιλέα, που έγραφε το όνομα "Ιωάννης"! Η εξακρίβωση των παραπάνω περιγράφεται και στο βιβλίο http://www.marmaromenosautokratoras.gr/marmaromenos10th.pdf σελ. 32
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ
Το 1990 υπηρετούσα ως Συνταγματάρχης στο ΓΕΕΘΑ,ως Διευθυντής Πληροφοριών-Ασφαλείας και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων.Κάποια στιγμή ήρθε στο Γραφείο μου ο εν λόγω Στρατηγός(απόστρατος και σε μεγάλη ηλικία)για κάποιο θέμα δικό του.Αφού τον εξυπηρέτησα πιάσαμε συζήτηση και εκτός των άλλων μου απεκάλυψε με πάσα λεπτομέρεια την επίσκεψη του στο τάφο του "Μαρμαρωμένου Βασιλιά",όπως ακριβώς τα έγραψε η δημοσιογράφος Ελένη Κυπραίου.Μου είπε την ακριβή ημερομηνία του συμβάντος αλλά μου ζήτησε να μην την πω σε κανέναν.Το σεβάστηκα μέχρι τώρα και δεν πρόκειται ποτέ να το αποκαλύψω!
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΚΩΝ.ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Ολοι γνωρίζουμε μέχρι τώρα ότι ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" ήταν ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ΄,οποίος εφονεύθει από τους Τούρκους τις τελευταίες στιγμές της "Αλώσεως της
Κωνσταντινούπολης".Η ιστορία λέει ότι οι Τούρκοι βρήκαν το ακέφαλο πτώμα του και τον αναγνώρισαν από την αυτοκρατορική στολή του.
Δεν είναι όμως έτσι.
Ο γράφων το παρόν άρθρο, έχει πληροφορηθεί από κάποιους,που δεν του επιτρέπεται να τους αναφέρει,ότι ο Κωνσταντίνος δεν φονεύθηκε στην μάχη,αλλά τραυματίστηκε σοβαρά στον μηρό του από βέλος.Αποσύρθηκε και στην θέση του έβαλαν έναν σκοτωμένο οπλίτη χωρίς κεφάλι τον οποίον έντυσαν με την αυτοκρατορική στολή.Οι Τούρκοι δεν βρήκαν το κεφάλι του Κωνσταντίνου,παρότι έψαξαν.Αυτό το λέει και η επίσημη ιστορία, ότι τον βρήκαν ακέφαλο.
Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος μεταφέρθηκε από στοά κάτω από το Βόσπορο και στην συνέχεια τον μετέφεραν με καίκι στην χερσόνησο της Κριμαίας η οποία ήταν ρωσική.Θεραπεύσαν το τραύμα του και μετά από καιρό ο Κωνσταντίνος μεταμφιεσμένος σε ιερέα κατόρθωσε να γυρίσει στον Μυστρά της Πελοποννήσου.
Οταν η ανηψιά του Κωνσταντίνου ΙΑ' Ζωή-Σοφία (κόρη του αδελφού του, Θωμά) παντρεύτηκε τον Ρώσο Τσάρο Ιβάν τον Γ΄το 1472,ο Κωνσταντίνος μεταμφιεσμένος σε ιερέα την ακολούθησε στην Ρωσία και πέθανε εκεί.
Η Σοφία-Ζωή ήταν η πρώτη τσαρίνα της Ιστορίας,πολύ όμορφη και εύχαρις,γυναίκα με πολιτικό ένστικτο,καλλιεργημένη και διπλωματική.Κληρονόμος όλων των αυτοκρατορικών τίτλων της Νέας Ρώμης,της ήδη κατακτημένης Κωνσταντινούπολης,της άλλοτε ένδοξης Βασιλεύουσας,κατάφερε με την ευφυία και την ετοιμότητά της να γλυτώσει από τις άθλιες μηχανοραφίες του Βατικανού.
Ηταν γιαγιά του του στυγνού Ρώσου Τσάρου του περιβόητου Ιβάν Δ΄του Τρομερού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κάποιος,σοβαρός άνθρωπος,μου είπε πριν πέντε χρόνια ,ότι ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Βατάτζης έχει σηκωθεί και κατοικεί μέχρι τώρα σε μιά πόλη της Βόρειας Ελλάδος!
Πιστεύω ότι "ποθούμενον" είναι κοντά !!!
Στην συνέχεια κυρίεψαν όλο τον Ελληνικό χώρο για 400 χρόνια.
 |
| ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ |
Με την επανάσταση του 1821 πήραμε ξανά ένα μέρος των εδαφών μας και το 1912 πήραμε ένα μέρος ακόμη που έχουμε μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν όμως ακόμη εδάφη δικά μας που τα έχει η Τουρκία στα οποία ζουν πάρα πολλοί Ελληνες,πολλοί των οποίων δεν το γνωρίζουν ότι είναι "Ελληνες".Το ποσοστό των Ελλήνων σήμερα στο Τουρκικό κράτος(Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία,πλην Κούρδων και άλλων φυλών),είναι περίπου 44% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Οπως όλοι ξέρουμε αυτόν το καιρό,το 2020,η Τουρκία ετοιμάζεται,όπως φαίνεται,να μας κηρύξει πόλεμο και να πάρει εδάφη μας,όπως την Δυτική Θράκη,Νησιά του Αιγαίου,το μισό Αιγαίο,την Κύπρο κλπ,για τα οποία,όπως ισχυρίζεται,ότι της ανήκουν και κακώς είναι στην Ελλάδα.
Μήπως λοιπόν είναι κοντά η "Άγια Ώρα" να ξανάρθουν σε εμάς;
Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους Σταυροφόρους της Δ΄Σταυροφορίας,στις 13 Απριλίου του 1204,δημιουργήθηκαν από την ελληνική αριστοκρατία στην
 |
| Δ΄ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ |
Επίσης πριν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης είχε δημιουργήθει το ελληνικό Δεσποτάτο της Ηπείρου το 1082.
Το Δεσποτάτο της Ηπείρου μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν η νόμιμη ελληνική συνέχεια της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας.
Το 1261,ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας,πήρε ξανά την εξουσία της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους και επανασύστησε την Αυτοκρατορία.
ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΝΙΚΑΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ
Γεννήθηκε στα 1193 μ.Χ. στο Διδυμότειχο και ήταν γόνος επιφανούς οικογένειας .Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο,αφού ο παππούς του Κω/ντίνος,ήταν Στρατοπεδάρχης του αυτοκράτορος Μανουήλ του Κομνηνού.
Όταν πέθαναν οι γονείς του Ιωάννη,του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία,την οποία όμως μοίρασε
 |
| ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ |
Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στη Βιθυνία,όπου και ήταν η νέα έδρα της αυτοκρατορίας,αφού από το 1204 η Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο Θεόδωρος Λάσκαρης Α΄.
Εκεί κατέφυγε ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη.Έτσι, γνωρίστηκε με τον βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου,ο οποίος δεν είχε υιό και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη και τον έχρισε διάδοχο του.
Όταν ο βασιλιάς Θεόδωρος Λάσκαρης πέθανε,ανέλαβε την αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου.
Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης,ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή της
 |
| ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΝΙΚΑΙΑΣ (Μωβ Χρωμα) |
Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία αυτοκράτωρ και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!
Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!!
Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός αυτοκράτωρ, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια,που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου,ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.
Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο,την ανάκτηση της
 |
| ΣΗΜΑΙΑ ΑΥΤΟΚΡ. ΝΙΚΑΙΑΣ |
Κατασκεύασε κατόπιν ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη την Κωνσταντινούπολη.
Έπιασε και τα στενά του Ελλησπόντους και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης,πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική πόλη ,την Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!
Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι,που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου,ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί
κίνδυνο,λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός – Έβρος ποταμός,ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης μπαίνει στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας,την
 |
| ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΥΤΟΚΡ. ΝΙΚΑΙΑΣ |
Όμως, η καλή του σύντροφος,η Ειρήνη Λάσκαρη, κλείνει για πάντα τα μάτια της και εκείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου, Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.
Αλλά,ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες της Ρωμανίας (Βυζάντιο) και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη,στις 4 Νοεμβρίου του 1254 αφήνει την τελευταία πνοή του.
Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ
Το τίμιο σώμα του βασιλέα Ιωάννη ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα.Μετά επτά χρόνια σε όνειρο μοναχού ο ίδιος ο Ιωάννης,ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη "Μαγνησία της Μικράς Ασίας". Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή,αντί να βγει η γνωστή δυσωδία,μια γλυκιά ευωδία απλώθηκε
Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό.Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου,χωρίς να έχει καμιά μελανότητα,καμιά δυσωδία,κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! Επτά χρόνια ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν
ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος,αλλά "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"!!! Μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια,αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!!
Μετά απ'αυτό ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης "αγιοποιήθηκε"
Από τότε το τίμιο λείψανο του "Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος" έδωσε πάμπολλα θαύματα,γιατρεύοντας ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη.
Αναφέρεται,όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου,ότι μέχρι το 1992 η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας,την οποία είχε κτίσει ο ίδιος και στην
 |
| ΝΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ |
Σήμερα,η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιο του.
Όμως τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του "Μαρμαρωμένου Βασιλιά";Τι σχέση έχει με το "θρύλο" και ποιά με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης,που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;
Με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων,χάθηκαν τα ίχνη του αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου.Κάποιοι όμως ξέρουν ότι βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη,κρυμμένο σε μυστικό μέρος της παλιάς πόλης,το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι τούρκοι κρυπτοχριστιανοί,που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες,αναμένοντας την έγερση του Μαρμαρωμένου Βασιλιά!!!
ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Τα πρώτα,τα ιστορικά "Απομνημονεύματα»" του Μακρυγιάννη, βρέθηκαν στα υπόγεια του σπιτιού του στην Αθήνα, από τον γιο του Κίτσο Μακρυγιάννη το 1901. Τα χειρόγραφα ήταν τοποθετημένα μέσα σε τενεκέδες σκεπασμένους με ξύλα και άλλα υλικά από τον ίδιο τον Στρατηγό, προκειμένου
 |
| ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ |
Στα δεύτερα,τα πνευματικά απομνημονεύματα του Στρατηγού,παραμένει ακόμη μυστήριο το πώς βρέθηκαν.Δικαιολογούνται δε απόλυτα από την εντατική πνευματική ζωή του,την οποία επιβεβαίωσε και ο Γέροντας Παΐσιος.
Τα χειρόγραφα του Μακρυγιάννη περιήλθαν στα χέρια του ιστοριοδίφη και συγγραφέα Γιάννη Βλαχογιάννη το 1936,ο οποίος εξέδωσε τα πρώτα "Απομνημονεύματα" του Στρατηγού.Στα χρόνια της Κατοχής τα δεύτερα άγνωστα απομνημονεύματα τα έδωσε στον βοηθό του Άγγελο Παπακώστα,ο οποίος ολοκλήρωσε τη μεταγραφή δεκαετίες μετά το 1977 και προχώρησε σε μια τελική μορφή το 1980, παραδίδοντάς την επίπονη και μακροχρόνια εργασία του στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας,το οποίο και τα εξέδωσε με τίτλο "Οράματα και Θάματα",120 σχεδόν χρόνια μετά την κοίμησή του!
Στα χειρόγραφα αυτά,μεταξύ και άλλων,αναφέρεται το ποθούμενο της Πόλης,η ανασύσταση της Ορθόδοξης ΕλληνοΧριστιανικής μας Αυτοκρατορίας και ο αναμενόμενος γέροντας βασιλέας Ιωάννης Βατάτζης.
Σε περίληψη αναφέρω τα σπουδαιότερα απ'αυτά:
-Ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Βατάτζης,είχε εμφανιστεί προσωπικά και ολοζώντανα στις 20 Δεκεμβρίου 1849 μ.Χ. στον Στρατηγό Ιωάννη Μακρυγιάννη,ο οποίος κατέγραψε λεπτομερώς τις εμφανίσεις αυτές και άλλα θαύματα.
Είπε στον Μακρυγιάννη ότι θα αναστήθει η χριστιανική θρησκεία και γενικότερα η ανθρωπότητα,με τον καιρό τους.
Επίσης θα μας ξαναδωθεί η Ελληνική ορθόδοξη αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης.
-Ο Ιωάννης Βατάτζης ευλογείται από τον ίδιο τον Θεό μέσα στην Αγία Σοφιά και για τον οποίο ο Θεός αναφέρει πως αυτός είναι ο "Πρόεδρος της Επιτροπής της βασιλείας Του"!
Επειδή στέφεται κατ΄ουσίαν μέσα στην Αγια Σοφιά,συμβολίζει τη νέα "Ορθόδοξη Χριστιανική Αυτοκρατορία",τη νέα ευσεβή διακυβέρνηση της Οικουμένης,όπου οι άνθρωποι θα ζουν ειρηνικά και όπου θα διαδοθεί η Ορθοδοξία σε όλο τον κόσμο,πριν έρθει ο Αντίχριστος! Αυτή είναι η περίοδος
Το "Πρόεδρος της Επιτροπής",σημαίνει τον "επικεφαλή" αυτής της ευσεβούς βασιλείας,που θα έχει και άλλους σημαίνοντες και αγίους και θα ασκείται προς δόξα Θεού και προς πνευματικό όφελος των ανθρώπων.Παράλληλα θα δοθεί και μεγάλη ευλογία σε υλικά αγαθά και τέτοια θα είναι,η ευημερία μετά τον Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο,που όπως λέγεται στις προφητείες,για δώδεκα χρόνια ο αγαθός βασιλεύς-αυτοκράτορας δεν θα μαζεύει φόρους!
Πρόκειται για πραγματική φανέρωση του γέροντα αυτοκράτορα,στον Μακρυγιάννη! Δεν τον είδε στον ύπνο του ο Μακρυγιάννης,αλλά οφθαλμοφανώς!
Τον φιλοξένησε και συζήτησε μαζί του στις 20 Δεκεμβρίου 1849 μ.Χ.! Μας δίνει δε πολύ σημαντικές λεπτομέρειες για τον Ιωάννη Βατάτζη,ο οποίος έχει γενιάδα σαν καλογέρου, αλλά δεν είναι Ιερωμένος!
Εν τω μεταξύ,τό 1849,λέγεται η εμφάνιση "βρωμερών εθνών" κατά της πατρίδος και της θρησκείας και συστήνεται ενότητα.Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι δύο φορές κομματιάστηκε στα δύο η Ελλάδα, μια με τον Εθνικό Διχασμό(1917-1919) και μια με τον Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949), με τραγικές συνέπειες,ενώ πολλοί φοβούνται νέο εμφύλιο στις μέρες μας,με αφορμή τα σκληρά μέτρα των μνημονίων.
-Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης (είναι ήδη εδώ,έχει ξαναγεννηθεί) θα είναι ο "Πρόδρομος" της επιτροπής όπου θα συστήσει ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Βατάτζης.
Πρόδρομος θα πει αυτός που προετοιμάζει,που ανοίγει το δρόμο,που είναι μπροστάρης.Επίσης ο Ιωάννης επιβεβαιώνει στον Μακρυγιάννη ότι θα είναι Σημαιοφόρος του, όταν έρθει η ώρα του Θεού η ορισμένη!
Άρα ο Μακρυγιάννης έχει σαφέστατο ρόλο σε αυτό το "Σχέδιο του Θεού" και ίσως αυτός ο ρόλος
 |
| ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΒΑΤΑΤΖΗΣ |
Επίσης ο Βατάτζης λέει στον Μακρυγιάννη:
«…Μην κλαις,Γιάννη και όσα περικαλιέσαι,και την πατρίδα σου θ΄αναστήσω και την θρησκεία σου και γενικώς την ανθρωπότη,με τον καιρό τους.Γιάννη,δεν είναι η ώρα η διορισμένη ακόμα και θα ιδείτε, όλοι όσοι πηγαίνουν κόντρα της θελήσεώς μου και δικούς σας και άλλους,θα σας λευτερώσω από τους αναθεματισμένους και θα σας δώσω την μεγάλη κορόνα"! Είσαι ο πρόδρομος της επιτροπής όπου θα συστήσω,όποτε είναι η ώρα και την "ζωή σου σού ασφάλισα και την ψυχή σου"!
Σχόλιό:Το "δεν είναι η διορισμένη ώρα" του Θεού,που επαναλαμβάνεται σε πολλά μέρη,δείχνει το μεγάλο και μακροχρόνιο σχεδιασμό της "Πρόνοιάς Του" και την "μεγάλη κορώνα",το μεγάλο βασίλειο, την "Ορθόδοξη Αυτοκρατορία της Πόλης" που είχαμε χάσει και θα μας ξαναδώσει όταν έρθει αυτή η ώρα.Ομως όλα αυτά προϋποθέτουν και τους κατάλληλους ανθρώπους και μάλιστα αγίους ανθρώπους,που όπως φαίνεται δεν θα λείψουν.Μάλιστα ένας από αυτούς ίσως να είναι και ο ίδιος ο Μακρυγιάννης.
Παρακάτω συνεχίζει ο Μακρυγιάννης τις ερωτήσεις, πρόσωπο προς πρόσωπο με τον Βατάτζη,που αποκαλύπτει τώρα και το όνομά του:
(Αφήνω το κείμενο όπως έχει γραφεί από τον Μακρυγιάννη)
«…Ξηγήσου με πλατύτερα. Τι είσαι και πώς ήρθες;
Μου λέγει: Εγώ ήμουν εις τον Άγιον Τάφο αρκετόν καιρόν, και μιαν βραδιά είδα τον Παντοκράτορα
 |
| ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ |
Πήγε και είπε όλα αυτά.Τ΄άιο-Κωνσταντίνου στα 1844,τον πήραν και πήγαν εις την Κωνσταντινούπολη,και εις την Αγίας Σοφίαν τον χειροτόνησαν.βλέπει αυτά όλα εις τον ύπνο του.Περνώντας κάμποσος καιρός, του λένε να βρεθεί εις την Κωνσταντινούπολη. Πήγε εκεί και του έβαλαν την κορόνα, και του λέγει(τον Μακρυγιάννη): Εσύ ΄σαι ο πρόεδρος της πιτροπής της βασιλείας μου, όταν θα 'ρθει η ώρα μου η διορισμένη. Και του είπε να ΄χει δικιοσύνη,και άλλες πολλές διάτες.Του παρουσιάζουν τον σουλτάνο σ΄ένα παλιό σκαμνί,και τον δικό μας τον βασιλέα το ίδιον(τον Οθωνα λέει),και του είπε τότε, θα πάνε εις το ιπύρι εις το εξώτερον και οι δύο ετούτοι. τον παίρνουν ύστερα,όχι εις τον ύπνον, ζωντανόν και τον πάνε σε όλες τις εκκλησίες να τις φκιάσει, και σε όλα τα τζαμιά, και του είπαν όταν είναι ο καιρός οπού θα πιτροπέψει, του είπαν το κάθε τζαμί τι εκκλησία να γένει.
Τους λέγει: Πότε είναι; - Ούτε να ρωτάς δια τον καιρόν, ότι όθεν σε διατάττω, να είσαι έτοιμος και χωρίς να ξετάζεις…»
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ
Εξαιρετικής σημασίας είναι η περιγραφή του Ιωάννη Βατάτζη η οποία παρατίθεται παρακάτω από άλλες πηγές:
-Από Μακρυγιάννη:Η ηλικία του ήταν ως εξήντα πέντε,εβδομήντα. Όχι γερής κράσης, μέτριο μπόγι, και όλο χαρούμενος, γλυκός άνθρωπος πολύ.
-Από παράφραση ανωνύμου στους χρησμούς του Λέοντος Σοφού. Έκδοση Migne,1863,σε νεοελληνική απόδοση:"Το νύχι του μεγάλου δαχτύλου του δεξιού ποδιού του θα έχει ένα σκληρό εξόγκωμα,η ομιλία του θα είναι γλυκειά, το πρόσωπό του όμορφο. η μορφή του εκλεπτισμένη,μέσος
 |
| ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ |
-Από Άγιο Μεθόδιο Πατάρων:… και εκεί ευρήσεται άνθρωπον επί δυο κίονας ιστάμενον εν κατηφεία πολλή,έσται δε λαμπρός το είδος,δίκαιος,ελεήμων,φορών πενιχρά,της όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος,έχοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου τύλωμα,και φωνή υπό του αγγέλου "κηρυχθήσεται,συνήσατε αυτόν Βασιλέα,και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείραν ρομφαίαν, λέγοντες αυτώ, ανδρίζου Ιωάννη, και ίσχυε και νίκα τους εχθρούς σου».
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Την πρώτη βάσιμη και αξιόπιστη μαρτυρία την έχουμε δια στόματος του μεγάλου Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής,τέως Καθηγουμένου της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους, ο οποίος έχει διηγηθεί ότι την πληροφορία για την ύπαρξη του Ιωάννη,τους την μετέφερε πριν το 1955 στο Άγιον Όρος ο Αρχιερεύς Ιερόθεος εκ Μικρασίας.Αυτός ο Αρχιερέας Ιερόθεος τους είπε πως είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον κοιμώμενο Ιωάννη Βατάτζη!
"…Υπάρχει κοιμώμενος Στρατηγός ονόματι Ιωάννης,ο οποίος,τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι αυτός θα βασιλεύσει τώρα και θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό.Και θα γίνει αυτό".
Και επίσης είπε ότι "το δεξί του χέρι είναι στη λαβή του σπαθιού! Το οποίο σπαθί είναι μες στην θήκη.Οταν το σπαθί βγει από τη θήκη του,τότε θα αρχίσει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος"
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970
Η παρακάτω μαρτυρία έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο:
Η διήγηση που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός 'Ελληνα Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης μέσα στη δεκαετία του 1970.
Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης.Σε συζήτηση που είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Πόλης.
Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν:
"Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος.Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό"!
Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ,αυτός με δεμένα τα μάτια,αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους,υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄ την
 |
| ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΒΑΤΑΤΖΗΣ |
Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας,διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους,αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται,είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός.Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του καί ενώ παρατηρούσε άναυδος,οι φίλοι του του είπαν:
"Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης,βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών.Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά,σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγεί το σπαθί του τελείως απ΄το θηκάρι,οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε.Καί είναι γεγονός,το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινείται κατα ένα-δύο χιλιοστα την πενταετία" (δεν είναι βέβαιο το διάστημα).
Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος,το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ' ευθείας σε αδελφικό του φίλο,γιατρό, αναπληρωτή διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο,ο οποίος το μετέφερε.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980
Η επόμενη μαρτυρία δημοσιεύθηκε σε άρθρο της δημοσιογράφου Ελένης Κυπραίου,πρώτης παρουσιάστριας της Ελληνικής Τηλεόρασης,παραμονή της Αλώσεως,28 Μαΐου του 1990. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει μια συνταρακτική αποκάλυψη:
"Πριν μερικά χρόνια,υπηρετούσαν,απ'τη μια κι'από την άλλη πλευρά του Έβρου,στα σύνορα, που διαιρούν τη Θράκη μας στα δύο,αντίστοιχα, Έλλην και Τούρκος στρατηγός.Οι δύο άνδρες είχαν συνδεθεί με στενή μεταξύ τους φιλία.Πολύ περισσότερο που ο Τούρκος στρατηγός,είχε σύζυγο Ελληνίδα.
Όταν έφθασε ο καιρός να μετατεθούν για άλλη υπηρεσία, προσκάλεσε ο Τούρκος τον Έλληνα συνάδελφό του.
"Τόσον καιρό,του είπε,περάσαμε ανέφελα μαζί.Οι διαφορές που έχουν οι δύο χώρες μας μεταξύ τους,δεν επηρέασαν τη φιλία μας.Αλλά κι’ εμείς οι Τούρκοι θεωρούμε τη φιλία ιερή.Θα ήθελα αύριο το βράδυ να σου το αποδείξω"
Την επόμενη, στις 10 το βράδυ ακριβώς,ο Έλληνας στρατηγός επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό αυτοκίνητο του Τούρκου.Νύχτα αφέγγαρη ήταν. Ερημικοί οι δρόμοι. Ανοιχτή κι η λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας προς την Πόλη.Κοντά μεσάνυχτα πρέπει να πλησίασαν στις παρυφές της.Ησυχία στους δρόμους.
Γρήγορος,ο οδηγός Τούρκος,μπήκε,βγήκε από στενά,από περιπεπλεγμένα σαν κουβάρι καλντερίμια.Έσβησε τη μηχανή, σταμάτησε μπροστά σε καγκελόπορτα με γραφές στα Ελληνικά.
Ο γοργός ρυθμός,η αγωνία, η περιέργεια, δεν άφηναν στον Έλληνα περιθώρια να ψάξει, ούτε καν να προβληματισθεί. Ακολουθούσε τον Τούρκο πειθήνια, σαν αυτόματο, χωρίς φόβο,με περίσσια εμπιστοσύνη. Ούτε καν που του πέρασε απ'το μυαλό,πως μπορούσαν να'ναι και κακές οι προθέσεις του.
Στάθηκαν μπροστά σε διπλομανταλωμένη σιδερένια στενή θύρα Έβγαλε κλειδί απ’ την τσέπη του ο Τούρκος. Ξεκλείδωσε. Άνοιξε.Υπόγειο ήταν.Μούχλα και κλεισούρα ανέδιναν οι τοίχοι.
Μισάνοιξε η βαριά θύρα.Ισχνό φως στο εσωτερικό.Υπερκόσμιο.Μυστηριακό.Υπόγειο; Μπουντρούμι; Κενοτάφιο;
Και τότε μόνον μίλησε ο Τούρκος:
"Εσείς οι Έλληνες,δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά;Δεν λέτε και ξαναλέτε
Στο πάτωμα,μισοανασηκωμένο στον ένα αγκώνα ο Έλληνας είδε με τα μάτια του,τον "Μαρμαρωμένο Βασιλιά" ανασηκωμένο.
Μίλησε και πάλι ο Τούρκος:"Πριν μερικά χρόνια κειτόταν στο έδαφος.Τον τελευταίο καιρό άρχισε σιγά–σιγά ν’ ανασηκώνεται. Πάμε".
Ξανάκλεισαν τη θύρα.Την ξανακλείδωσαν. Αντίστροφα βγήκαν μέχρι την αυλή απ’ τα υπόγεια. Ξαναπέρασαν την καγκελένια πόρτα.
Δεν άφησαν πίσω ίχνη απ’ τις πατημασιές τους.Κανείς δεν τους είχε δει. Μπήκαν στο αυτοκίνητο πήραν τον δρόμο του γυρισμού.Σιωπηλοί.Χωρίς ν’ ανταλλάξουν κουβέντα.
Δεν είχε ακόμη ξημερώσει σαν έφτασαν στον Έβρο.Προτού αποχωρισθούν, φιλήθηκαν σταυρωτά.
Το ποτάμι κυλούσε ορμητικά προς το Αιγαίο.
"Γυρίζει πίσω το ποτάμι",μονολόγησε ο Έλληνας στρατηγός,γυρίζει όταν το θελήσει ο Θεός".
Υπηρέτησε αργότερα στο Κέντρο.
Ο Στρατηγός αναφέρεται πως κοιμήθηκε το 2001 και τη μαρτυρία επιβεβαίωσε η αδελφή του Ελένη, η οποία ανέφερε επιπρόσθετα πως ο αδερφός της είχε δει και μια επιγραφή πάνω από το κεφάλι του Μαρμαρωμένου Βασιλέα, που έγραφε το όνομα "Ιωάννης"! Η εξακρίβωση των παραπάνω περιγράφεται και στο βιβλίο http://www.marmaromenosautokratoras.gr/marmaromenos10th.pdf σελ. 32
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ
Το 1990 υπηρετούσα ως Συνταγματάρχης στο ΓΕΕΘΑ,ως Διευθυντής Πληροφοριών-Ασφαλείας και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων.Κάποια στιγμή ήρθε στο Γραφείο μου ο εν λόγω Στρατηγός(απόστρατος και σε μεγάλη ηλικία)για κάποιο θέμα δικό του.Αφού τον εξυπηρέτησα πιάσαμε συζήτηση και εκτός των άλλων μου απεκάλυψε με πάσα λεπτομέρεια την επίσκεψη του στο τάφο του "Μαρμαρωμένου Βασιλιά",όπως ακριβώς τα έγραψε η δημοσιογράφος Ελένη Κυπραίου.Μου είπε την ακριβή ημερομηνία του συμβάντος αλλά μου ζήτησε να μην την πω σε κανέναν.Το σεβάστηκα μέχρι τώρα και δεν πρόκειται ποτέ να το αποκαλύψω!
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΚΩΝ.ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Ολοι γνωρίζουμε μέχρι τώρα ότι ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" ήταν ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ΄,οποίος εφονεύθει από τους Τούρκους τις τελευταίες στιγμές της "Αλώσεως της
 |
| ΚΩΝΣΤΑΝΤ.ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ |
Δεν είναι όμως έτσι.
Ο γράφων το παρόν άρθρο, έχει πληροφορηθεί από κάποιους,που δεν του επιτρέπεται να τους αναφέρει,ότι ο Κωνσταντίνος δεν φονεύθηκε στην μάχη,αλλά τραυματίστηκε σοβαρά στον μηρό του από βέλος.Αποσύρθηκε και στην θέση του έβαλαν έναν σκοτωμένο οπλίτη χωρίς κεφάλι τον οποίον έντυσαν με την αυτοκρατορική στολή.Οι Τούρκοι δεν βρήκαν το κεφάλι του Κωνσταντίνου,παρότι έψαξαν.Αυτό το λέει και η επίσημη ιστορία, ότι τον βρήκαν ακέφαλο.
Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος μεταφέρθηκε από στοά κάτω από το Βόσπορο και στην συνέχεια τον μετέφεραν με καίκι στην χερσόνησο της Κριμαίας η οποία ήταν ρωσική.Θεραπεύσαν το τραύμα του και μετά από καιρό ο Κωνσταντίνος μεταμφιεσμένος σε ιερέα κατόρθωσε να γυρίσει στον Μυστρά της Πελοποννήσου.
 |
| ΣΟΦΙΑ-ΖΩΗ |
Η Σοφία-Ζωή ήταν η πρώτη τσαρίνα της Ιστορίας,πολύ όμορφη και εύχαρις,γυναίκα με πολιτικό ένστικτο,καλλιεργημένη και διπλωματική.Κληρονόμος όλων των αυτοκρατορικών τίτλων της Νέας Ρώμης,της ήδη κατακτημένης Κωνσταντινούπολης,της άλλοτε ένδοξης Βασιλεύουσας,κατάφερε με την ευφυία και την ετοιμότητά της να γλυτώσει από τις άθλιες μηχανοραφίες του Βατικανού.
Ηταν γιαγιά του του στυγνού Ρώσου Τσάρου του περιβόητου Ιβάν Δ΄του Τρομερού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κάποιος,σοβαρός άνθρωπος,μου είπε πριν πέντε χρόνια ,ότι ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Βατάτζης έχει σηκωθεί και κατοικεί μέχρι τώρα σε μιά πόλη της Βόρειας Ελλάδος!
Πιστεύω ότι "ποθούμενον" είναι κοντά !!!
-http://www.marmaromenosautokratoras.gr
-http://www.noiazomai.net
-https://noiazomai.tripod.com
-https://olympia.gr
-https://el.wikipedia.org
-http://www.saint.gr
-http://www.kotsari.com
-https://www.pemptousia.gr
-https://katanixi.gr
-http://www.romiosini.org.gr
-https://kastropolites.com
-http://1069.gr
Tags:
Ιστορία