Η πράξη της διαίρεσης

Στα αρχαία ελληνικά η κατάληξη -τέος σημαίνει «αυτός που πρέπει να...».

Επομένως διαιρετέος είναι ο αριθμός που πρέπει να διαιρεθεί.

Για να επαληθεύσουμε τη διαίρεση

πολλαπλασιάζουμε τον διαιρέτη με το πηλίκο

και

προσθέτουμε το υπόλοιπο (αν υπάρχει).

Πάμε να δούμε πώς γίνεται η κάθετη διαίρεση

Πώς διαιρώ με μονοψήφιο διαιρέτη

Ένα ψηφίο έχει ο διαιρέτης, ένα τονίζουμε αριστερά του διαιρετέου και λέμε :

« Το 3 στο 7 χωράει …2 φορές ».

Γράφουμε το 2 στη θέση του πηλίκου.

Πολλαπλασιάζουμε το 2 με το 3 (διαιρέτης).

Γράφουμε το 6 κάτω από το 7.

Αφαιρούμε από το 7 το 6 .

Κατεβάζουμε δίπλα στο 1 και το 5 και λέμε :

« Το 3 στο 15 χωράει … 5 φορές ».

Άλλο ένα παράδειγμα..

ΛΕΜΕ:

Ένα ψηφίο έχει ο διαιρέτης κι ένα χωρίζουμε από τα αριστερά του Διαιρετέου (πάνω από το 2 βάζουμε έναν τόνο)
Το 2 στο 2 χωράει 1 φορά. Γράφουμε το 1 στο πηλίκο και το πολλαπλασιάζουμε με το διαιρέτη: 1Χ2 =2. Το 2 το γράφουμε κάτω από το 2 και το αφαιρούμε. 2 – 2 = 0
Δίπλα στο 0 κατεβάζουμε το δεύτερο ψηφίο του διαιρετέου το 6 (και το σημειώνουμε με έναν τόνο).
Το 2 στο 6 χωράει 3 φορές. Γράφουμε το 3 στο πηλίκο και το πολλαπλασιάζουμε με το διαιρέτη (2). 3Χ2=6. Το γράφουμε κάτω από το 6 και το αφαιρούμε. 6-6=0
Δίπλα στο 0 κατεβάζουμε το τρίτο ψηφίο του διαιρετέου το 4 (και το σημειώνουμε με έναν τόνο).
Το 2 στο 4 χωράει 2 φορές. Γράφουμε το 2 στο πηλίκο και το πολλαπλασιάζουμε με το διαιρέτη (2). 2Χ2=4. Το γράφουμε κάτω από το 4 και το αφαιρούμε. 4-4=0

ΔΟΚΙΜΗ

132 (πηλίκο)

Χ 2 (διαιρέτης)

--------------------------------

264 (Διαιρετέος)

Η δοκιμή της διαίρεσης είναι ο πολλαπλασιασμός τουπηλίκου με τον διαιρέτη.

Αν βρούμε από τον πολλαπλασιασμό τους τον Διαιρετέο τότε η διαίρεση που κάναμε είναι σωστή

Διαιρέσεις που το υπόλοιπο ΔΕΝ είναι μηδέν ( 0 ) λέγονται ατελείς

Προσοχή ! Το υπόλοιπο πρέπει να είναι μικρότερο από τον διαιρέτη !!!