Οι καθηγητές μαθηματικών συχνά συναντούν εμπόδια μέσα στην τάξη: έλλειψη υποστηρικτικού υλικού, πολλοί μαθητές στην ίδια τάξη, χρονικοί περιορισμοί και πολλά άλλα εμπόδια. Ίσως, όμως, ένα βασικό εμπόδιο είναι ο φόβος των Μαθηματικών από τους ίδιους τους μαθητές. Πολλοί μαθητές έχουν συνδυάσει τα Μαθηματικά με κάτι δύσκολο και ακατόρθωτο. Συνήθως η μαθηματική φοβία συνεπάγεται στρες και αποτυχία στον συγκεκριμένο τομέα.
Με ποιόν τρόπο οι καθηγητές μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές τους, ώστε να μην φοβούνται τα Μαθηματικά; Υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι
1) Ενδυνάμωση των βασικών ικανοτήτων των μαθητών
Αντί να διδάξετε έχετε σκεφτεί ποτέ να παίξετε; Οι μαθητές μαθαίνουν ευκολότερα και γρηγορότερα, όταν κάνουν πράγματα και όχι όταν βλέπουν ή επαναλαμβάνουν προφορικά. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας και δημιουργήστε πρωτότυπα παιχνίδια, που θα βοηθήσουν πλήρως τους μαθητές σας. Όταν ο μαθητής δεν έχει αποκτήσει ακόμα διανοητικές δεξιότητες, όπως η προφορική αρίθμηση και όχι με τα δάκτυλα, δυσκολεύεται και αποσπάται εύκολα. Πρέπει ταυτόχρονα μαθητής να δίνει έμφαση και στα χέρια, στους αριθμούς και τις πράξεις Σημαίνει ότι δεν έχει περάσει στο επόμενο βήμα, κάτι έχει πάει λάθος. Όταν μάθει να μετράει και να κάνει πράξεις με το μυαλό, χωρίς βοήθεια, αυτομάτως θα ενισχυθεί και η αυτοπεποίθηση και θα κατανοήσει καλύτερα τα επόμενα κεφάλαια των μαθηματικών.
2) Το δεύτερο βήμα είναι να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση
Πολλοί μαθητές «φέρουν» από τη μία τάξη στην άλλη μαθησιακά κενά. Αυτά είτε οφείλονται σε προσωπικές δυσκολίες είτε καμία φορά σε κακή εκπαίδευση. Η αρνητική εμπειρία με τα Μαθηματικά μπορεί να οδηγήσει, αναμφίβολα, σε αρνητική και ηττοπαθή στάση. Αυτό που μπορούν να κάνουν οι καθηγητές είναι να δίνουν στους μαθητές τους διαβαθμισμένης δυσκολίας ασκήσεις και να τους τονώνουν την αυτοπεποίθηση με επαίνους.
3) Η ύλη βήμα προς βήμα
Ακόμα και οι δυνατοί μαθητές βιώνουν στρες, όταν μαθαίνουν πολλά θέματα της καινούργιας ύλης σε μία μέρα. Ο χωρισμός της ύλης βήμα προς βήμα, το διδακτικό πλάνο, οι σκοποί και οι στόχο, με μία λέξη η οργάνωση, είναι βασικός παράγοντας για την εμπέδωση και κατανόηση της ύλης. Χωρίς πλάνο και χωρίς δομημένη ύλη, οι μαθητές μαθαίνουν πληθώρα πληροφοριών, αγχώνονται και πολλές φορές τα παρατούν. Ειδικά, στις μικρές ηλικίες οι μαθητές δυσκολεύονται αρκετά να οργανώσουν το διάβασμά τους, οπότε η οργάνωση από τον καθηγητή μόνο ενεργητική είναι. Επίσης, εάν από την αρχή της χρονιάς γνωρίζουν τι πρόκειται να μάθουν μέσα σε αυτή και βήμα -βήμα τα διδάσκονται και τα μαθαίνουν, νιώθουν ότι οι στόχοι που έχουν θέσει με τον καθηγητή τους εκπληρώνονται.
4) Η στάση των καθηγητών
Τελευταίο, αλλά όχι και το πιο ασήμαντο, είναι η στάση των καθηγητών. Οι καθηγητές οφείλουν να αγαπούν το επάγγελμά τους και να δημιουργούν ευχάριστα μαθησιακά περιβάλλοντα. Για τον καθηγητή κάθε μαθητής, κάθε τάξη, κάθε μέρα και σχολική χρονιά είναι πρόκληση και ταυτόχρονα έδαφος για παραγωγή και δημιουργία. Όσο περίεργο και αν φαίνεται, οφείλουν και οι ίδιοι καθηγητές να ξεπεράσουν τον φόβο των Μαθηματικών, πρώτα από τους μαθητές τους. Για αυτό μία εκπαίδευση σχετική με τον τρόπο διδασκαλίας Μαθηματικών μόνο ευεργετική θα μπορούσε να είναι, καθώς θα δείξει μεθόδους και τρόπους διδασκαλίας που θα κάνουν ένα καθηγητή περισσότερο άνετο κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας.