ΓΙΑΤΙ Ο ΑΦΡΟΣ ΤΗΣ ΞΑΝΘΙΑΣ ΜΠΥΡΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΝΩ Ο ΑΦΡΟΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΜΠΥΡΑΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ; ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΝ ΔΥΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ.
Μπύρα, μια ολόκληρη επιστήμηΓιατί ο αφρός της ξανθιάς μπύρας εξαφανίζεται γρήγορα ενώ ο αφρός της μαύρης μπύρας διατηρείται περισσότερο; Την απάντηση αναμένεται να δώσει μια μαθηματική εξίσωση που δημοσίευσαν δύο κορυφαίοι επιστήμονες.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο μαθηματικός Ρόμπερτ ΜακΦέρσον του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών στο Πρίνστον και ο φυσικός Ντέιβιντ Σρόλοβιτς του Πανεπιστημίου Γιέσιβα στη Νέα Υόρκη διατύπωσαν μια εξίσωση που περιγράφει τη συμπεριφορά του αφρού της μπύρας σε τρεις διαστάσεις.
Ο αφρός της μπύρας είναι μια κοκκώδης δομή, αποτελούμενη από φυσαλίδες αερίου που χωρίζονται από τοιχώματα υγρού. Τα υγρά τοιχώματα κινούνται ως αποτέλεσμα της επιφανειακής τάσης, δηλαδή της ελκτικής δύναμης ανάμεσα στα μόρια στην επιφάνεια ενός υγρού.
Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα τοιχώματα των φυσαλίδων μεταβάλλεται ανάλογα με την καμπυλότητά τους, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τη σύσταση της μπύρας.
Ως αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, οι φυσαλίδες συγχωνεύονται και δομή γίνεται πιο «τραχιά», μια μεταβολή που σημαίνει ότι ο αφρός «κάθεται» και τελικά εξαφανίζεται.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, βασίζεται στο έργο του πρωτοπόρου των υπολογιστών Τζον φον Νόιμαν, ο οποίος διατύπωσε το 1952 μια ανάλογη εξίσωση σε δύο διαστάσεις.
Η μαθηματική περιγραφή της συμπεριφοράς του αφρού μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στην κοκκώδη δομή των μετάλλων και των κεραμικών, οπότε η έρευνα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στη μεταλλουργία και στην ανάπτυξη νέων υλικών.
ΠΗΓΗ
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο μαθηματικός Ρόμπερτ ΜακΦέρσον του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών στο Πρίνστον και ο φυσικός Ντέιβιντ Σρόλοβιτς του Πανεπιστημίου Γιέσιβα στη Νέα Υόρκη διατύπωσαν μια εξίσωση που περιγράφει τη συμπεριφορά του αφρού της μπύρας σε τρεις διαστάσεις.
Ο αφρός της μπύρας είναι μια κοκκώδης δομή, αποτελούμενη από φυσαλίδες αερίου που χωρίζονται από τοιχώματα υγρού. Τα υγρά τοιχώματα κινούνται ως αποτέλεσμα της επιφανειακής τάσης, δηλαδή της ελκτικής δύναμης ανάμεσα στα μόρια στην επιφάνεια ενός υγρού.
Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα τοιχώματα των φυσαλίδων μεταβάλλεται ανάλογα με την καμπυλότητά τους, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τη σύσταση της μπύρας.
Ως αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, οι φυσαλίδες συγχωνεύονται και δομή γίνεται πιο «τραχιά», μια μεταβολή που σημαίνει ότι ο αφρός «κάθεται» και τελικά εξαφανίζεται.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, βασίζεται στο έργο του πρωτοπόρου των υπολογιστών Τζον φον Νόιμαν, ο οποίος διατύπωσε το 1952 μια ανάλογη εξίσωση σε δύο διαστάσεις.
Η μαθηματική περιγραφή της συμπεριφοράς του αφρού μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στην κοκκώδη δομή των μετάλλων και των κεραμικών, οπότε η έρευνα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στη μεταλλουργία και στην ανάπτυξη νέων υλικών.
ΠΗΓΗ
Tags:
Ιστορία